Mocht je me op Instagram volgen dan heb je het wellicht gezien, maar het was afgelopen week niet bepaald makkelijk om bij mijn retreat locatie te komen. Ik ben in Marokko en had een afspraak bij de locatie waar ik eind maart een 1:1 retreat organiseer.
Taxi’s weigerden me, en toen ik een taxi had gevonden kregen we een ongeluk. De nieuwe taxi zette me halverwege de rit uit de auto omdat hij tóch niet begreep waar ik moest zijn, en op dat punt werd het eventjes te veel.
Daar stond ik. Midden op straat. Na een ongeluk en zonder taxi. Heel even schoot het door m’n hoofd:
‘Het wordt me zo moeilijk gemaakt, misschien is het een teken dat ik niet moet gaan.’
En die gedachte, daar ben ik vandaag even dieper in gedoken.
Op het moment zelf deed ik niks met die gedachte, omdat ik heel sterk wist dat ik wel naar de locatie hoorde te gaan en ik daar een 1:1 retreat mag geven. Maar vandaag neem ik de tijd om hier eens in te duiken.
Want zeg eens eerlijk, hoe vaak denk jij: het is vast een teken, waardoor je vervolgens ergens wel of juist niet voor gaat?
Ikzelf heb dit namelijk regelmatig geroepen! En… gebruikt.
Onbewust gebruikt om maar niet ergens 100% voor te gaan, want ja, ‘dit is echt een teken dat ik iets anders moet doen.’
Ik geloof het niet meer. Niet alles is een teken van het universum. We zijn geen marionet poppetjes die afhankelijk zijn van de tekenen.
We hebben zelf ook de power om iets te creëren. De power om zelf te sturen, te beheren en onze realiteit te bepalen.
Maar… er is een dunne lijn tussen onbewust creëren wat we willen vanuit wilskracht, strijd en macht.
Of vol bewustzijn creëren vanuit onze intuïtie en in samenwerking met de bron.
En dat verschil zit niet in de tekenen die je krijgt, maar in de verbinding die jij voelt en bouwt met de bron, zodat je heel bewust kunt creëren.